Pod wpływem wędrownych artystów zwanych trubadurami (fr. troubadours) taniec stał się „upiększoną formą stosunków towarzyskich” widocznych na przykład w modzie przebierania się i nakładania masek.
Maskarady z tańcami tzw. momeries na początku prymitywne z czasem zaczęły rozwijać się i przybrały formę wspaniałych widowisk. Przebrani tancerze oświetleni blaskiem pochodni, grupy zamaskowanych jeźdźców na koniach z pewnością były niezwykłym wydarzeniem.
W zabawach znalazł się także element dydaktyczny. Widowiska za pomocą alegorii ukazywały wydarzenia z ówczesnej sceny politycznej. Jeden z takich pokazów odbył się na dworze króla Karola V w 1377r. Na sali pojawiły się dwa wozy – jeden z uzbrojonymi Saracenami (Arabami), a drugi (w kształcie okrętu) z krzyżowcami. Scena przedstawiała atak na Saracenów i po wspaniałej inscenizacji walki w formie tańca krzyżowcy zdobyli twierdzę i pokonali przeciwników. Było to ukazanie walk Francuzów z Anglikami podczas wojny stuletniej.
Francuska wirtuozeria i pomysłowość zaskakiwały nas już w średniowieczu, a były to dopiero początki tego co dzisiaj nazywamy tańcem. Jak głosił Jean-Georges Noverre francuski tancerz i choreograf „Wszystkie sztuki wspomagają się wzajemnie i przychodzą z pomocą tańcowi”. Z tą myślą zostawiamy Was drodzy czytelnicy i zapraszamy do pozostałych artykułów!
Mariola Dubiel i Martyna Powarow
Bibliografia:
Irena Turska, Krótki zarys historii tańca i baletu, Wyd. Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1983
Anya Peterson Royce, Antropologia sztuk widowiskowych, Wyd. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2010
www.histoire-pour-tous.fr/dossiers/3020-trouveres-et-troubadours-lamusique-au-moyen-age.html [dostęp: 08.12.2019] www.larousse.fr/encyclopedie/divers/litt%C3%A9rature_et_amour_courtois/38026 [dostęp: 08.12.2019] www.revuedesdeuxmondes.fr/9-octobre-1337-debut-de-guerre-de-centans/ [dostęp: 08.12.2019]